آیا در قرآن آیه ای درباه ازدواج موقت آمده است ؟
اولا: كلمه متعه كه (استمتعتم) از آن گرفته شده است در اسلام به معنى ازدواج مـوقـت اسـت، و بـه اصـطلاح در اين باره حقيقت شرعيه مى باشد، گواه بر آن اين اسـت كـه اين كلمه (متعه) با همين معنى در روايات پيامبر صلى الله عليه وآله و كلمات صحابه مكرر به كار برده شده است.
ثـانـيـا: اگـر ايـن كـلمـه بـه مـعنى مزبور نباشد بايد به معنى لغوى آن يعنى (بهره گـيـرى ) تـفـسـيـر شـود در نـتـيجه معنى آيه چنين خواهد شد: (اگر از زنان دايم بهره گـرفـتـيـد مـهـر آنها را بپردازيد). در حالى كه مى دانيم پرداختن مهر مشروط به بهره گـيـرى از زنـان نـيـسـت بـلكـه تـمـام مـهـر بـنـا بـر مـشـهـور يـا حداقل نيمى از مهر به مجرد عقد ازدواج دائم ، واجب مى شود.
ثـالثـا: بـزرگـان (اصحاب ) و (تابعين) مانند ابن عباس دانشمند و مفسر معروف اسـلام و ابن ابى كعب و جابر بن عبدالله و عمران حصين و سعيد بن جبير و مجاهد و قتاده و سـدى و گـروه زيـادى از مـفـسـران اهـل تـسـنـن و تـمـام مـفـسـران اهـل بـيـت عـليـهم السلام همگى از آيه فوق، حكم ازدواج موقت را فهميده اند تا آنجا كه فـخـر رازى بـا تـمـام شـهـرتـى كـه در مـوضـوع اشـكـال تـراشـى در مـسـائل مربوط به شيعه دارد بعد از بحث مشروحى درباره آيه مى گويد: ما بحث نداريم كـه از آيـه فـوق حـكـم جـواز متعه استفاده مى شود بلكه ما مى گوييم حكم مزبور بعد از مدتى نسخ شده است!
رابـعـا: ائمـه اهل بيت عليهم السلام كه به اسرار وحى از همه آگاهتر بودند، متفقا آيه را بـه هـمـيـن مـعـنـى تـفـسـيـر فـرمـوده انـد، و روايـات فـراوانـى در ايـن زمـيـنـه نقل شده از جمله:
از امـام صـادق عـليـه السـلام نـقـل شـده اسـت كـه فـرمـود: المـتـعـة نـزل بـهـا القـرآن و جـرت بـهـا السـنـة مـن رسـول الله؛ حـكـم مـتـعـه در قـرآن نازل شده و سنت پيغمبر (صلى الله عليه وآله ) بر طبق آن جارى گرديده است.
و از امـام بـاقـر عـليـه السـلام نـقـل شـده كـه در پـاسـخ سـؤال ابو بصير راجع به متعه فرمود: نزلت فى القرآن فما استمتعتم به منهن فاتوهن اجـورهـن فـريـضة …؛ قرآن مجيد در اين باره سخن گفته آنجا كه مى فرمايد: (فما استمتعتم …).
و نـيـز از امـام بـاقر عليه السلام نيز نقل شده كه در پاسخ شخصى بنام عبدالله بن عـمـيـر ليـثـى در مـورد مـتـعـه فـرمـود: احـلهـا الله فـى كتابه و على لسان نبيه فهى حـلال الى يـوم القـيـامـة ؛ خـداونـد آن را در قـرآن و بـر زبـان پـيـامـبـرش حلال كرده است و آن تا روز قيامت حلال مى باشد.
منبع : soalcity.ir